Voel jij vaak onrust, druk, 'moeten' en/of juist helemaal op en leeg?

Ik wil je graag voor iets bijzonders uitnodigen, lieve jij!

Dit is speciaal voor jou:

· Als je een onrustige geest hebt

· Weinig contact hebt met je lichaam (en wat zich daar afspeelt aan gevoelens, behoeftes, overlevingsmechanismes)

· Geregeld tegen jezelf zegt: ‘ik zou toch meer moeten mediteren’

· Misschien ervaar je wel vaak een gevoel van druk, onrust en ‘moeten’

· En is je zenuwstelsel wel ontregeld, en zit je veel in fight/flight of juist freeze

· En ben jij iemand die geneigd is om bij onrust, naar afleiding te grijpen. Misschien ga je emotie-eten, zit je veel op je telefoon, hou je je overmatig met werk of kids bezig, ga je heel erg in de versnelling of juist kun je je nergens toe zetten.

Alles om maar niet de onrust of andere gevoelens te leren aanvaarden, waarnemen, doorvoelen, en er mee ZIJN.

Ik denk dat ONRUST met stip op de lijst staat waar we als mens moeilijk mee om kunnen gaan.

Bijna alle mensen die ik begeleid bij emotie-eten, kunnen niet tegen onrust, en gebruiken daar eten voor om zichzelf te reguleren.

Onrust ‘voelen’ we vaak niet echt, maar is meer iets wat in ons hoofd zit. We hebben veel gedachten, voelen ons ongedurig, er is iets, maar wat? Je merkt het vooral aan het een heel druk hoofd. Als ik mensen dan vraag waar voel je de onrust in je lijf, dan wijzen ze meestal naar hun hoofd, alsof je lichaam niet echt meedoet, of op een heel subtiel niveau.

Toen ik ooit met een stilte retraite meedeed, en ik 10 minuten een gesprekje met de meditatieleraar had, vroeg ze mij toen ik deelde dat ik zo onrustig was: ‘Is er misschien iets wat je niet durft/wilt voelen, Joan? Zak maar diep met je billen op je meditatiekussen, voel de diepte, zwaarte van het contact met je billen op het kussen, en blijf erbij. Blijf maar zitten.’

Er gebeurde toen iets wonderlijks, ik zakte dieper in mijn lijf, op het kussen, in het hier en nu, en kwam bij een diepte stilte en rust, die ik tot op de dag van vandaag in mezelf op kan roepen.

Vroeger had ik ook eten nodig om mezelf te reguleren. Ik voelde nogal veel (nog steeds), en ik had thuis niet geleerd hoe ik mezelf of met behulp van anderen (knuffel bijvoorbeeld) tot rust kon laten komen. Nu is een knuffel, de natuur, stilte, beweging en in meditatie zitten, mijn regulatie, mijn ankers. En daar ben ik super dankbaar voor, het is niet vanzelf gekomen….en als ik iets graag doorgeef, is het hoe we onszelf en daarmee onze omgeving kunnen reguleren, waardoor we meer rust, ruimte, liefde en verbinding creëren met onszelf en onze geliefden.

En daarom wil ik juist, jou Joan, voor het stilte weekend uitnodigen: wij als team: Mascha Hoff, ik, Cathy Samé Lottin (klankschalenconcert/massage) en Marcel Mourik (massage) staan voor jou klaar om je een heel fijne retraite te bezorgen, en jou door de onrust of wat dan ook te helpen ‘zakken’ en uit te komen bij een diepere wijsheid en rust.

Zodat ook jij dit als terugkerende hulpbron in je leven kan inzetten.

Zien we je daar?

Lees hier alles over de stilte retraite, en hoe je kan leren om door je onrust heen te zakken, en bij diepe wijsheid en stilte uit te komen....